Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Μόρα .. Εφιάλτης της «σκιάς» ή Ένα πραγματικό φαινόμενο;



Έχετε νιώσει ποτέ στον ύπνο σας πως μια σκιά σας πλησιάζει από άγνωστη προέλευση, σας ακινητοποιεί και σας παίρνει την ψυχή; Νιώσατε τον τρόμο, σαν να βρίσκεστε σε πλήρη παράλυση – αβοήθητος – χωρίς καμία ελπίδα για άμυνα; Τι συμβαίνει όταν κοιμόμαστε και ποια...
άγνωστα πλάσματα-οντότητες μας περιβάλλουν, χορεύοντας τριγύρω μας ενώ εμείς αγνοούμε παντελώς την μορφή και τις προθέσεις τους;
Πρόκειται για τον κόσμο των σκιών. Έναν κόσμο άυλο και παράλληλο, όπου κατοικεί η γριά μόρα και ο βραχνάς. Για το μυστήριο αυτό έχουν ερευνήσει πολλοί μελετητές του μεταφυσικού.Μεταξύ αυτών ήταν ο Γιώργος Μπαλάνος ο οποίος μάλιστα το αναφέρει σαν «έρπουσα σκιά». Υπάρχει ωστόσο μια επιστημονική εξήγηση του φαινομένου ή πρόκειται για ένα μεταφυσικό (μετά-την φύση) γεγονός; Τι λένε στις προσωπικές τους μαρτυρίες άτομα που έζησαν τον εφιάλτη της «σκιάς» / της «μόρας» και πως το αντιμετώπισαν;
Ο Τζόναθαν Μπράιτ, έχει ερευνήσει διεξοδικά το θέμα της Μόρας. Μιλώντας,αποκαλύπτει τα στοιχεία των ερευνών του και τα συμπεράσματα στα οποία έχει καταλήξει.

 «Ποια είναι η γριά Μόρα;»
«Το φαινόμενο της Μόρας είναι γνωστό από την παράδοση περισσότερο. Είναι κάτι συνηθισμένο και παρατηρείται εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η Μόρα είναι το φαινόμενο κατά το οποίο κυρίως όταν ήμαστε ξαπλωμένοι και σε χαλάρωση την ώρα του ύπνου ή σε υπναγωγικά στάδια, νοιώθουμε μια επίθεση από κάτι ξένο να μας πλακώνει, να μην μας επιτρέπει να αναπνεύσουμε και συχνά αυτό συνοδεύεται από οπτασίες από μορφές σκοτεινές, σκιώδεις. Αυτό είναι που έχει μείνει και στην παράδοση να λέμε σαν Μόρα ή Βραχνά. Είναι το αντίστοιχο του σαξονικού nightmare ενώ η μόρα η βαλκανική είναι το nightmare των αγγέλων».

«Ένα πραγματικό φαινόμενο»
«Πραγματικό είναι με την έννοια του οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε εμείς σαν αληθινό, εγώ θα το ονόμαζα πραγματικό. Η διάκριση του πραγματικού με το αληθινό για μένα είναι λεπτή και δεν έχει να κάνει με το αν κάποιος αντιλαμβάνεται κάτι με τον Α ή με τον Β τρόπο, όσο με τα αν υπάρχει κάτι πραγματικά που να προκαλεί ένα ερέθισμα ώστε ο άλλος να το αντιληφθεί με κάποιο τρόπο. Η επιστήμη το εξετάζει και το διερευνά σαν φαινόμενο το οποίο μπορεί να προκαλείται από τον οργανισμό. Η παράδοση πάλι έχει τις δικές τις ερμηνείες -ότι πρόκειται για ένα πλάσμα το οποίο έρχεται και επιτίθεται. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.Υπάρχουν διάφορες μορφές που παραδοσιακά μπορεί να παίρνει αυτό το φαινόμενο, όπως, η γριά ή ένα μικρό πλάσμα με ένα σκουφί. Τέτοιες καταγραφές έχουνε γίνει από τον Νικόλαο Πολίτη από τις αρχές του 20ου αιώνα, τέλη 19ου αιώνα. Υπάρχουν παραδόσεις και παραδοσιακές ρύσεις που αφορούν αυτό το πράγμα: λένε ότι «με πλάκωσε η Μόρα» ή «έβγαλα το Βραχνά» «.

«Μόρα – μια συμφωνία σιωπής;»
«Εκείνο που περιγράφει ένας άνθρωπος που έχει έρθει σε επαφή με την Μόρα είναι ένα βίωμα του. Συνήθως όμως αποφεύγει να το περιγράψει γιατί φοβάται. Είναι συνήθως κάτι που το καταπνίγει. Δεν είναι πολλές φορές που αυτός που βιώνει κάτι τέτοιο -χωρίς κάποιο έναυσμα- θα βγει να μιλήσει αριστερά και δεξιά. Παρόλα αυτά είναι πάρα πολύς ο κόσμος που το βιώνει. Σε μια στατιστική έρευνα που είχε κάνει ο Χάφορντ πριν από 20 χρόνια, έδειξε ότι τουλάχιστον ένα 15% έχει αντίστοιχα βιώματα έστω και μία φορά στη ζωή του και αυτό είναι το βίωμα που μένει στον άνθρωπο και το οποίο θα περιέγραφε. Το βίωμα είναι αναμφισβήτητο. Δεν είναι ένα παραμυθάκι. Είναι βίωμα».

 «Το βίωμα της Μόρας»
«Αυτό που βιώνει κανείς το αντιλαμβάνεται περισσότερο σαν αίσθηση ότι κάτι του επιτίθεται, κάτι τον πλακώνει, κάτι τον δυσκολεύει να αναπνεύσει. Και συχνά αυτό το κάτι το βλέπει κιόλας με πολύ συγκεκριμένες μορφές. Μορφές σκιώδεις που συνήθως θυμίζουν κάποιον σκοτεινό κουκουλοφόρο ή -ανάλογα πως την ερμηνεύει κανείς- σαν γυναικεία μορφή με κουκούλα, μαντίλα ή κάποιος τύπος με καπέλο άλλοτε ημίψηλο άλλοτε σε στυλ καουμπόικο. Ουσιαστικά τη σιλουέτα βλέπουνε ή και κάποιο πλάσμα που είναι καθισμένο πάνω τους ή τους πιέζει. Είναι μεγάλη συζήτηση το αν αυτό είναι γέννημα του εγκεφάλου τους ή είναι κάτι το οποίο έρχεται πραγματικά πάνω τους εκείνη τη στιγμή. Πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου ενδιάμεσα. Η εναλλακτική άποψη των ερευνητών είναι ότι πραγματικά αφορά κάποια άλλα πλάσματα τα οποία μπορεί να είναι οντότητες από κάποιες άλλες διαστάσεις, μπορεί να είναι κάποια δαιμονικά πλάσματα.Από την άλλη πλευρά η άποψη της ψυχιατρικής, ψυχολογίας κάνει λόγο για παραίσθηση ουσιαστικά που προκαλείται για τον Α ή Β λόγο από κάποιον μηχανισμό στον άνθρωπο. Ωστόσο η δική μου έρευνα έχει δείξει ότι υπάρχει ένα ερέθισμα εξωτερικό το οποίο επικοινωνεί και εσωτερικά με τον άνθρωπο και η μορφή που βλέπουμε δεν έχει τόση μεγάλη σημασία. Είναι απλά ένα μέσο που επικοινωνούμε με το περιβάλλον, και έτσι το αντιλαμβανόμαστ娻.

«Οι άνθρωποι δεν κοιμούνται όταν βλέπουν την Μόρα»
«Οι περισσότερες μαρτυρίες λένε ότι η Μόρα εμφανίζεται όταν οι άνθρωποι είναι ξαπλωμένοι στο κρεβάτι τους σε απόλυτο σκοτάδι. Υπάρχουν και μαρτυρίες για ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά τα στάδια. Βλέπουν αντίστοιχες μορφές σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες.Κατά κανόνα, σύμφωνα με τις περισσότερες μαρτυρίες συμβαίνει την ώρα που είναι προς τα στάδια πριν και μετά από τον βαθύτερο ύπνο δηλαδή σε υπναγωγικό στάδιο το οποίο είναι ένα λεπτό χρονικό σημείο γιατί την ίδια στιγμή υπάρχει και η ζυγαριά μεταξύ συνειδητού και ασυνειδήτου που αρχίζει και μετακινείται από τη μία και την άλλη μεριά. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι μια στιγμή που μπορεί να ανοίξει μία πύλη μέσα από την οποία μπορείς να επικοινωνήσεις με κάποιον άλλο χωροχρόνο, ή μια άλλη διάσταση».

findtube.gr

Ποια μυστική πανάρχαια επίκληση λέμε εν αγνοία μας όταν λέμε την αλφάβητο!!!



Η ελληνική γλώσσα είναι η τελειότερη που έχει δημιουργηθεί στα χρονικά της ανθρώπινης ιστορίας. 
Πρόκειται για μια γλώσσα που έχει κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει άμεση σχέση με...
τη μαθηματική γλώσσα και να περικλείει μια "αφανή αρμονία". Όπως έγραψε ο Ιάμβλιχος στα "Θεολογούμενα της αριθμητικής" ("Περί δεκάδος" 64-15,20): "Ακόμα η δεκάδα γεννά τον (αριθμό) 55, ο οποίος περιέχει θαυμαστά κάλλη. Εάν δε υπολογίσεις τα ψηφία της λέξης 'εν' (σ.σ.: ένα) σε αριθμούς, βρίσκεις άθροισμα 55".

Οι πρόγονοί μας δεν χρησιμοποιούσαν ψηφία αλλά τα γράμματα της αλφαβήτουτονισμένα ως σύμβολα αριθμών (π.χ. α΄=1, β΄=2 κ.ο.κ.). Όπως είδαμε προηγουμένως, με αυτό τον τρόπο οι λέξεις μπορούν να αναλυθούν σε αριθμούς σχηματίζοντας τους "λεξαρίθμους". Έτσι καθετί προσλάμβανε ξεχωριστή σημασία μέσα από έναν συνδυασμό μαθηματικών και ονομάτων. Για παράδειγμα, ο αριθμός της χρυσής τομής προκύπτει από τους λόγους ΑΠΟΛΛΩΝ : ΑΡΤΕΜΙΣ, ΕΣΤΙΑ: ΗΛΙΟΣ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ : ΖΕΥΣ.

Ωστόσο αυτό που αποδεικνύεται πράγματι ασύλληπτο είναι το γεγονός ότι το ελληνικό αλφάβητο κρύβει μια μυστική επίκληση! Εάν πάρουμε τα γράμματά του και τα θέσουμε στη σειρά, ως δια μαγείας εμφανίζεται μια αρχαία προσευχή που εξυμνεί το Φως και την Ψυχή! Έχουμε, λοιπόν:

"Αλ φα, βη τα Γα! Αμα δε Ελ, τα εψ ιλών. Στη ίγμα, (ίνα) ζη τα, η τα, θη τα Ιώτα κατά παλλάν Δα. (Ινα) μη νυξ η, ο μικρόν (εστί) πυρός δε ίγμα ταφή εψ ιλών, φυ (οι) Ψυχή, ο μέγα (εστί)!"

Η μετάφραση έχει ως εξής:

"Νοητέ ήλιε, εσύ που είσαι το φως, έλα στη Γη! Κι εσύ, ήλιε ορατέ, ρίξε τις ακτίνες σου στον πηλό που ψήνεται. Ας γίνει ένα καταστάλαγμα για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γη. Ας μην επικρατήσει η νύχτα, που είναι το μικρόν, και κινδυνεύσει να χαθεί το καταστάλαγμα της φωτιάς μέσα στην αναβράζουσα λάσπη, κι ας αναπτυχθεί η Ψυχή, που είναι το μέγιστο, το σημαντικότερο όλων!"

Τη μυστική αυτή επίκληση μαθαίνουμε να κάνουμε όλοι ασυνείδητα από την ώρα που μαθαίνουμε το ελληνικό αλφάβητο! Επίσης έρευνες δείξανε πως οι μελέτη της αρχαιοελληνικής γλώσσας, διευρύνει τον νου! Δεν είναι τυχαίο, που σε έρευνα Αμερικανών για την τεχνητή νοημοσύνη, διαπιστώσανε πως για να επικοινωνήσουν δύο υπολογιστές μεταξύ τους και να έχουν μία λογική συζήτηση, χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν την αρχαία Ελληνική γλώσσα και μόνο! Τελευταία καταμέτρηση μάλιστα έδειξε πως η Ελληνική γλώσσα συν της αρχαιοελληνικής, περιέχει πάνω από 6.000.000(!) λέξεις και πολλές που ακόμα δεν γνωρίζουμε ενώ π.χ. η Αγγλική φτάνει μόλις τις 40000.

Τελικά πόσα ακόμη μυστικά μπορεί να κρύβει η ελληνική γλώσσα; Πολύ περισσότερα από όσα πιστεύουμε και σίγουρα ακόμα περισσότερα από όσα μπορεί να χωρέσουν στις σελίδες ενός αφιερώματος.

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

secret life of plants....



Ξέρατε ότι τα φυτά πετούν, περπατούν, μπουσουλάνε και…εκρήγνυνται, χρησιμοποιώντας τους καρπούς τους σαν ταξιδευτές στο χώρο και στον χρόνο; Ότι, κάποια δέντρα στην Καλιφόρνια φτάνουν τον…ουρανό ενώ άλλα ζούνε πάνω από 6000 χρόνια; Πως για να `προσελκύσουν` τους `συντρόφους` τους – που θα τα γονιμοποιήσουν με τη γύρη τους- επιχειρούν κάθε είδους κόλπα, ενώ πολλά «προσποιούνται» ότι προσφέρουν σεξ; Ο κόσμος των φυτών θα μπορούσε να είναι μια μικρογραφία του κόσμου των ανθρώπων…
Τα φυτά είναι ζωντανά, αυτό είναι γνωστό, αλλά καλό είναι να το θυμόμαστε.  Είναι ζωντανά και όχι μόνον αντιπαθούν τον ανθρώπινο θόρυβο, αλλά επίσης κατέχουν την ικανότητα να μαθαίνουν και να επικοινωνούν. Το εκπληκτικό είναι ότι μπορούν να συνθέτουν μουσική. Έχετε ακούσει ποτέ την απίστευτη μουσική των φυτών; Τα φυτά μπορούν να τραγουδούν και να συνθέτουν μουσική. Όταν ακούτε αυτή την μουσικά, είναι όμορφη, χαλαρώνει και ξεκουράζει. Πιθανόν γι αυτό τα ζώα, ακόμη και τα εκφυλισμένα κατοικίδια, αρέσκονται να ξεκουράζονται κοντά σε φυτά.
Από το 1975 ερευνητές στην Damanhur, στην Βόρεια Ιταλία πειραματίζονται με τα φυτά και προσπαθούν να μάθουν περισσότερα για τις μοναδικές τους ιδιότητες. Οι ερευνητές χρησιμοποιούν συσκευές που μετρούν την αντίδραση των φυτών στο περιβάλλον τους. Οι συσκευές κρίνουν την ικανότητα των φυτών να μαθαίνουν και να επικοινωνούν.
8467 517XYH6oU0L._SL500_AA300_
Χρησιμοποιώντας μια απλή αρχή, οι ερευνητές χρησιμοποιούν μια παραλλαγή της γέφυρας Wheatstone. Η γέφυρα Wheatstone είναι ηλεκτρικό κύκλωμα σταθερού ρεύματος το οποίο χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για τη μέτρηση μιας άγνωστης αντίστασης κυκλώματος κατόπιν συγκρίσεως με μια γνωστή πρότυπη αντίσταση. Σήμερα, δε χρησιμοποιείται παρά για εκπαιδευτικούς σκοπούς καθώς τη θέση της έχουν πάρει τα ψηφιακά πολύμετρα (και πιο συγκεκριμένα τα ψηφιακά ωμόμετρα).
Η συσκευή έχει 3 αντιστάσεις με σταθερή τιμή και μια μεταβλητή. Μετρούνται οι ηλεκτρικές διαφορές μεταξύ των φύλλων και των ριζών του φυτού. Αυτές οι διαφορές μπορούν να μεταφραστούν σε μια ποικιλία αποτελεσμάτων, περιλαμβάνεται η μουσική, το άναμμα των φώτων, η κίνηση και πολλά άλλα. Δεν υπάρχει κίνδυνος για τα φυτά καθώς οι ερευνητές χρησιμοποιούν πολύ μικρές εντάσεις ρεύματος. Οι ερευνητές δηλώνουν ότι κάθε ζωντανό πλάσμα είτε ζώο είτε φυτό, παράγει μεταβολές του ηλεκτρικού του δυναμικού, κάτι που εξαρτάται από αισθήματα που αισθάνεται εκείνη την στιγμή.
Το φυτό στέλνει παλμούς μέσω των μηχανημάτων midi (Το MIDI (Musical Instrument Digital Interface, ελλ. Ψηφιακή Διασύνδεση Μουσικών Οργάνων) είναι ένα πρωτόκολλο που αποσκοπεί στην επικοινωνία και τον συγχρονισμό μεταξύ ηλεκτρονικών μουσικών οργάνων (όπως συνθετητές, ρυθμομηχανές, δειγματολήπτες, συσκευές χρονισμού), υπολογιστών και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών, ανεξαρτήτως κατασκευαστή.
Το πρωτόκολλο MIDI δεν μεταδίδει ηχητικό σήμα, αλλά μηνύματα που περιέχουν πληροφορίες σχετικά με το τονικό ύψος και την ένταση μιας νότας, καθώς επίσης και σήμα χρονισμού που προσδιορίζει την ταχύτητα – το tempo – ενός κομματιού.) Το σήμα midi περνά από ένα μηχάνημα και από εκεί στο λογισμικό. Η συσκευή που παίρνει τις μετρήσεις είναι ένα εργαλείο που η damanhur αποκαλεί U1. Τα φυτά παρουσιάζουν τις πιο ευαίσθητες μεταβολές τους εκπέμποντας σήματα, όταν τα πλησιάζει το πρόσωπο που τα προσέχει, όταν τα ποτίζουμε, όταν τους μιλάμε, όταν δημιουργείται μουσική κλπ.
Οι αισθήσεις που αισθάνονται τα φυτά δημιουργούν μια αντίδραση της φυσιολογίας τους, την οποία εκφράζουν με μεταβολές των ηλεκτρικών τους χαρακτηριστικών.  Αυτές οι μεταβολές μπορούν να μεταφραστούν με πολλούς τρόπους. Ακόμη και στην μουσική κλίμακα.Τα πειράματα έχουν δείξει ότι τα φυτά ευχαρίστιουνται να μαθαίνουν να χρησιμοποιών τις μουσικές κλίμακες και να «γράφουν» την δική τους μουσική με την χρήση ενός συνθεσάιζερ!
Τα καρότα που ξύνετε στον τρίφτη, τα κρεμμύδια που κόβετε φέτες, φαίνεται πως έχουνε συναισθήματα, ευφυΐα και άγνωστες στον άνθρωπο, ως τα σήμερα, δυνάμεις επικοινωνίας, όχι μόνο με τους συντρόφους τους τα άλλα φυτά, αλλά με τον άνθρωπο και με μυστηριώδεις παρουσίες στο μακρινό διάστημα.
Αν και προς το παρόν υπάρχει ελάχιστη επιστημονική έρευνα στο θέμα, όπως και σε όλα τα σημαντικά θέματα άλλωστε, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί, ότι το να ακούμε, την μουσική αυτών των όμορφων φυτών φέρνει χαρά και αγαλλίαση  στην ψυχή μας. Απολαύστε τα βίντεο και κάντε κλικ στις εικόνες αν τις δείτε μεγάλες.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Πάτρικ Γκέντς, καθηγητή της βοτανολογίας στις Ινδίες, που έγραψε την Ζωή και το Έργο του Σερ Τζαγκάντις Τσάντρα Μπόζε, ήδη από το 1904, ο Μπόζε, με ανακοίνωσή του προς την Βασιλική Εταιρία της Αγγλίας, υπογράμμισε πως τα φυτά δεν είναι μια απλή πράσινη μάζα, αλλά ένα ζωικό σύνολο προικισμένο με ευαισθησία. Χάρη στην χρήση λεπτεπίλεπτων μηχανισμών, που κατασκεύασε ο ίδιος, όπως το περίφημο “υπερμικροσκόπιο” (crescograph), που πήρε το όνομά του, για την μέτρηση των νευρικών παλμών στα ζώα, απέδειξε πως κάθε φυτό και κάθε όργανο του φυτού εμφανίζει μια ξεχωριστή αντίδραση σε κάθε μηχανικό ερεθισμό και πραγματοποιεί φυσιολογικές εναλλαγές, παρόμοιες με αυτές που εμφανίζουν οι ζωικοί ιστοί. Πειραματίστηκε με κοινά φυτά, όπως ραπανάκια, σέλινα και κουνουπίδια, κι ανακάλυψε πως εμφάνιζαν το αίσθημα της κούρασης και της θλίψης.
Με την βοήθεια του “αντηχητικού παλμογράφου” του, που κατέγραφε την ταχύτητα μετάδοσης του παλμικού ερεθισμού, και του “σπινθηροπαλμογράφου” του, που κατέγραφε τις παλμικές δονήσεις του φυτού “τηλέγραφος” (desmodium motorium), απέδειξε την καταπληκτική ομοιότητα ανάμεσα στους παλμούς του φυτού και σ’ εκείνους της καρδιάς των ζώων.
Ακόμα, πραγματοποίησε μια σειρά από πειράματα μελετώντας τις αντιδράσεις των φυτών σε σκόπιμα τραύματα. Απο τα στοιχεία του υπερμικροσκοπίου του, που μεγέθυναν την δόνηση των παλμών δέκα εκατομμύρια φορές, ανακάλυψε πως, όταν τρυπούσε με μια καρφίτσα ένα φυτό, ο ρυθμός της ανάπτυξής του περιοριζόταν αμέσως κατά ένα τέταρτο, και χρειαζόταν κάπου δυό ώρες για να ξεπεράσει το σοκ της μικροσκοπικής πληγής. Αντίθετα, μια τομή με μαχαίρι σταματούσε την ανάπτυξη για πολύ μεγαλύτερες περιόδους.
Ο Μπόζε απέδειξε πως ένας απειροελάχιστος ηλεκτρικός ερεθισμός στο εξόγκωμα, που βρίσκεται στη βάση των φύλλων της μιμόζας (και λειτουργεί στα φυτά όπως οι μυς στα άκρα των ζώων), προκαλεί συστολές και εκτάσεις. Ένας ισχυρότερος ερεθισμός με αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο έχει σαν αποτέλεσμα όχι μόνο την υπερέκταση του μίσχου, αλλά και την απόρριψη του φύλλου. Έτσι, καθόρισε τις θετικές αντιδράσεις σαν “ευχάριστες” ή “ανώδυνες”, και τις αρνητικές, σαν “δυσάρεστες” ή “επώδυνες”.
Ανάμεσα στους αναρίθμητους επισκέπτες του Ινδού επιστήμονα, ήταν και ο λογοτέχνης και χορτοφάγοςΜπέρναρντ Σω,που παρακολούθησε ένα φύλλο λάχανου, μεγεθυμένο εκατοντάδες φορές στην οθόνη, να αντιδρά δυναμικά στον πόνο και τελικά να πεθαίνει όταν ραντίστηκε με ζεματιστό νερό.
Χάρη στο υπερμικροσκόπιο του Μπόζε οι μικροσκοπικές ζωικές κινήσεις ενός καρότου παρουσιάζονταν ολοφάνερες στο ανθρώπινο μάτι. Την στιγμή που το άγγιζαν δύο φορτισμένα ηλεκτρόδια, το καρότο φανέρωνε την αντίδραση του πόνου στην οθόνη. Όταν αποκόπηκε ένα φύλλο του φυτού “τηλεγράφος” και τοποθετήθηκε στο νερό, οι “παλμοί” του λιγόστεψαν αλλά δεν έπαψαν να καταγράφονται για τις επόμενες εικοσιτέσσερις ώρες, μέχρι που το φύλλο πέθανε οριστικά. Μια νεαρή μιμόζα έδειξε σαν παράλυτη για αρκετές ώρες, όταν της αφαίρεσαν ένα τραύμα, οι ηλεκτρικές αντιδράσεις του ίδιου του φύλλου εξασθενούσαν αδιάκοπα. Τελικά, δεν παρουσίασε καμιά πλέον αντίδραση, σημάδι πως πέθανε οριστικά.
Στην Αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι, ο Παραμχάνσα Γιογκανάντα, αναφέρει πως είδε τον Μπόζε ν’ αγγίζει μ’ ένα μεταλλικό αντικείμενο ένα σημείο του φυτού φτέρη. Παρακολουθώντας τον οργανισμό του φυτού σε μια τεράστια μεγέθυνση, παρατήρησε πως ο ρυθμός της ανάπτυξης σταμάτησε αμέσως και ξανάρχισε μόνον όταν το αντικείμενο απομακρύνθηκε. Στη συνέχεια, όταν ο Μπόζε έκοψε το φυτό μ’ ένα ξυράφι, εκδηλώθηκε ένας δυνατός σπασμός, κι ακολούθησε η τραγική αδράνεια του θανάτου. Το θέαμα που παρουσίασε η οθόνη του υπερμικροσκοπίου του Μπόζε, δεν διέφερε σε τίποτα με την παρακολούθηση του θανάτου ενός ζώου.
Τα φάρμακα προκαλούσαν ανάλογες αντιδράσεις στα φυτά όπως και στα ζώα. Τ’ αποτελέσματα μιας επίπονης μελέτης οδήγησαν σε μια τεράστια φαρμακολογία για την χρήση των διαφόρων ουσιών προς όφελος των ζώων και του ανθρώπου.
Οι έρευνες του Μπόζε κατέληξαν στην κατασκευή υπερευαίσθητων μηχανημάτων που επιτρέπουν στον άνθρωπο να παρακολουθήσει την ζωή και να μετρήσει τις συναισθηματικές αντιδράσεις των φυτών που παρουσιάζουν εξαιρετική ομοιότητα με αυτές των ζώων. Ο “αντηχητικός παλμογράφος” του μπορούσε να καταγράψει απειροελάχιστους παλμούς σε φυτά, ζώα και ανθρώπους, στο καταπληκτικό χρονικό διάστημα του εκατοστού του δευτερολέπτου. Το μηχάνημα κατασκευάστηκε ειδικά για την μελέτη της συμπεριφοράς των ιστών των φυτών.
Ο Μπόζε πρόσφερε τις εφευρέσεις του στον επιστημονικό κόσμο, χωρίς κανένα προσωπικό όφελος. Δεν σκέφτηκε ποτέ του να τις εξασφαλίσει νομικά με διπλώματα ευρεσιτεχνίας, εφόσον τον ενδιέφερε η αλήθεια της φύσης πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε υλικό όφελος. Είπε στον Παραμχάνσα Γιογκανάντα: “Οι αρχές που ακολουθούμε στην εθνική μας παιδεία αποκλείουν την βεβήλωση του πνεύματος με την χρησιμοποίηση των γνώσεων για την απόκτηση πλούτου…”. Τόνισε, ακόμα, πως το Ινστιτούτο Μπόζε στην Καλκούτα, θα έχει ανοιχτές τις πόρτες του για τους ερευνητές όλου του κόσμου, κι αυτό για να συνεχιστεί η παράδοση των Ινδιών, που αιώνες τώρα δέχονται επιστήμονες από κάθε άκρη της γης.
Ο Τζαγκάντις Μπόζε, απόκτησε τον τίτλο του Σερ, δηλαδή την ανώτατη διάκριση των υπηκόων του στέμματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, στα 1917, σαν δείγμα αναγνώρισης για τις μελέτες και τις εφευρέσεις του. Οι συμπατριώτες του τον θεωρούσαν έναν “ρίσι” (φωτισμένο σοφό). Πέθανε στα 1937, και από τότε το εκπληκτικό έργο του ξεχάστηκε από τους επιστήμονες του Δυτικού κόσμου. Ο Μπόζε πίστευε πως ό,τι υπάρχει στον άνθρωπο υπάρχει και στα φυτά.
Κάπου τριάντα χρόνια αργότερα, στα 1966, κάποιος άλλος συνέχισε τις εργασίες του, κάποιος που ποτέ μέχρι τότε δεν είχε ακούσει το όνομά του. Ο Κλήβ Μπάξτερ, πρώην ανακριτής της ΣΙΑ, από την Νέα Υόρκη, άρχισε τελείως συμπτωματικά να ενδιαφέρεται για το “δυναμικό” των φυτών. Μελέτησε τις ανακαλύψεις του Μπόζε, που έμοιαζαν αρκετά με τις δικές του, αρκετό καιρό μετά τα πρώτα του πειράματα. Ο Μπάξτερ αναγνώρισε το έργο του Ινδού σοφού, και το ανέφερε στην βιβλιογραφία του άρθρου του, με τίτλο “Αποδείξεις για Πρωτογενή Αντίληψη στην Ζωή των Φυτών”, που δημοσιεύτηκε στην Διεθνή Εφημερίδα της Παραψυχολογίας”.
Οι μελέτες του Μπάξτερ προσφέρουν ενδείξεις πως τα φυτά όχι μόνον αισθάνονται, αλλά, επιπλέον, διαθέτουν ένα είδος τηλεπαθητικής επικοινωνίας με τις υπόλοιπες μορφές ζωής. Τα πειράματά του απέδειξαν πως ένα φυτό αποτελεί ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ον, και, παρόλο που φαινομενικά δεν διαθέτει ένα νευρικό σύστημα ανάλογο με το ζωικό, εμφανίζει μιαν εκπληκτική συναισθηματική συνοχή σε κάθε σημείο του οργανισμού του.
Χρησιμοποιώντας υπερευαίσθητα μηχανήματα, που τελειοποίησε ο ίδιος, ανακάλυψε πως τα φυτά εκδηλώνουν μια σειρά από συναισθήματα, όπως συμπάθεια, φόβο, ευχαρίστηση και ανακούφιση. Εκδηλώνουν φανερά την ικανοποίησή τους, καθώς και τα προσωπικά τους συναισθήματα απέναντι σε άλλα ζωντανά όντα, ακόμα και στους ανθρώπους. Από την στιγμή που ένα φυτό σε γνωρίζει, θα αντιδράσει σε ό,τι κι αν σου συμβεί, αδιάφορο από την απόσταση που σε χωρίζει από εκείνο.
Ο Μπάξτερ αναφέρει πως, τόσο τα φυτά, όσο κι οι άνθρωποι και τα ζώα, έχουν την ικανότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους τηλεπαθητικά, και σε τέτοιο σημείο που ποτέ άλλοτε δεν είχαμε φανταστεί.Για παράδειγμα, καταστρέφοντας έναν περιορισμένο αριθμό κυττάρων κάποιου φυτού, μεταδόθηκε ένα είδος μηνύματος για επίκληση βοήθειας σε άλλα φυτά, που κατέγραψαν στα όργανα την ίδια ακριβώς αντίδραση, παρόλο που βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση, και παρόλο που το πρώτο φυτό βρισκόταν απομονωμένο σε θάλαμο Φαραντάυ, που αποκλείει την διαδρομή ηλεκτρικών και μαγνητικών πεδίων.
Το γεγονός, που άλλαξε οριστικά την ζωή του Μπάξτερ, συνέβη ένα πρωινό, στις 2 Φεβρουαρίου του 1966, την στιγμή που έκανε ένα διάλειμμα στο ανακριτικό γραφείο του. Ως τότε εργαζόταν για λογαριασμό της ΣΙΑ, με τον “ανιχνευτή του ψεύδους”, ένα πολύπλοκο μηχάνημα, που του επέτρεπε να διαπιστώνει κατά πόσο οι απαντήσεις των διαφόρων ατόμων, ανταποκρίνονταν ή όχι στην αλήθεια. Στο διάλειμμα αυτό, πότισε το φυλλόδεντρο της γραμματέας του και σκέφτηκε αν θα μπορούσε να μετρήσει το χρονικό διάστημα της διάδοσης του νερού, από τις ρίζες μέχρι τα φύλλα. Αποφάσισε να πειραματιστεί με το γαλβανόμετρο του “ανιχνευτή” του.
Ο “ανιχνευτής ψεύδους” είναι ένας υπολογιστής πολλαπλών μετρήσεων. Την ώρα που υποβάλλονται ερωτήσεις στο ανακριμένο άτομο, ο “ανιχνευτής” μετράει τον σφυγμό του, τον ρυθμό της αναπνοής, την πίεση και την εφίδρωση. Κάθε αλλαγή στους φυσιολογικούς αυτούς ρυθμούς λέγεται “επιδερμική γαλβανική αντίδραση” ή “ψυχογαλβανική αντίδραση” (PGR). Από την μελέτη των πολύπλοκων αντιδράσεων μπορούν να βγουν ορισμένα συμπεράσματα κατά πόσο το άτομο που ανακρίνεται απαντά με ειλικρίνεια ή όχι στις ερωτήσεις. Ο Μπάξτερ, τοποθέτησε τα ηλεκτρόδια του “ανιχνευτή” στα φύλλα του φυτού. Οι μικροηλεκτρικές αντιδράσεις καταγράφονταν στην συνέχεια με μια υπερευαίσθητη βελόνα σ’ έναν διαγραμμισμένο κύλινδρο χαρτιού. Ο Μπάξτερ παρατηρούσε πως μόλις το νερό θα έφτανε στο φύλλο ο ρυθμός των μικροηλεκτρικών αντιδράσεων  έπεφτε κάτω από το επίπεδο που παρατήρησε την στιγμή της σύνδεσης. Κατάπληκτος είδε πως συνέβη το αντίθετο. Η καταγραφή πάνω στο διάγραμμα του μηχανήματος, έμοιαζε με αυτή του ανθρώπου, την στιγμή που κατέχεται από έντονα συναισθήματα. Αλλά πώς συνέβαινε να δείξει το φυτό συναισθηματική αντίδραση;
Το φαινόμενο του προκάλεσε το ενδιαφέρον κι αποφάσισε να το μελετήσει βαθύτερα, οργανώνοντας μια σειρά από πειραματισμούς. Στην αρχή βούτηξε την άκρη ενός φύλλου σ’ ένα φλυτζάνι με ζεστό καφέ. Δεν παρατήρησε καμιά αντίδραση. Σκέφτηκε τότε να κάψει το φύλλο μ’ ένα σπίρτο. Αλλά ακριβώς την στιγμή που σκέφτηκε να κάψει το φυτό, παρατήρησε στο μηχάνημα μια έντονη ψυχογαλβανική αντίδραση. Δεν είχε καν πλησιάσει το φυτό με το κουτί τα σπίρτα στο χέρι του!
Στην συνέχεια πραγματοποίησε ένα άλλο πείραμα. Έβρασε σ’ ένα κατσαρόλι νερό, κι άρχισε να ρίχνει μέσα του ζωντανές γαρίδες. Κάθε φορά που μια γαρίδα πέθαινε στο ζεματιστό νερό, το φυτό υπαγόρευε στο μηχάνημα μια έντονη αντίδραση. Κατάπληκτος από τις ανακαλύψεις του, σκέφτηκε μήπως τα κύτταρα ενός ζωντανού οργανισμού έχουν την ικανότητα να εκπέμπουν σήματα απελπισίας, που γίνονται αντιληπτά από άλλα ζωντανά κύτταρα. Ωστόσο, ο τρόπος που πραγματοποιούσε τα πειράματά του ήταν πρωτόγονος, κι έτσι αποφάσισε να τους δώσει περισσότερο επιστημονικό χαρακτήρα, αφαιρώντας από την όλη διαδικασία τον παράγοντα “άνθρωπος”.
Κατασκεύασε έναν αυτόματο μηχανισμό, που σε τυχαία διαστήματα έριχνε μέσα στου καυτό νερό τις ζωντανές γαρίδες. Τόσο οι αντιδράσεις του φυτού, όσο και οι φάσεις του “εκτελεστή των γαρίδων”, καταγράφονταν από αυτόματα μηχανήματα. Για να εξασφαλίσει την σοβαρότητα του πειράματος, ο Μπάξτερ, προσκάλεσε διάφορους επιστήμονες να το παρακολουθήσουν και να το ελέγξουν. Τοποθέτησε ηλεκτρόδια, σε τρία διαφορετικά φυτά απομονωμένα σε χωριστά δωμάτια, μακριά από τον αυτόματο εκτελεστή των γαρίδων. Μελετώντας την άλλη μέρα τις καταγραφές των ψυχογαλβανικών αντιδράσεων των φυτών, διαπίστωσε μια έντονη αντίδραση την στιγμή του θανάτου της κάθε γαρίδας.
Το πείραμα επαναλήφθηκε πολλές φορές, με τον ίδιο αυτοματισμό και με διαφορετικά φυτά. Τ’ αποτελέσματα όμως ήταν πάντα τα ίδια. Πέντε ή επτά δευτερόλεπτα μετά το βούτηγμα της κάθε γαρίδας στο ζεματιστό νερό, ο “ανιχνευτής” κατέγραφε μια έντονη ψυχογαλβανική αντίδραση στο κάθε φυτό.Ο Μπάξτερ αναφέρει πως το μοναδικό της αίτιο ήταν ο θάνατος της γαρίδας.
Σε επτά συνεχή πειράματα, τα φυτά παρουσίασαν την ίδια ακριβώς αντίδραση, την στιγμή του θανάτου της γαρίδας. Στον στατιστικό υπολογισμό ο παράγοντας “τύχη” ήταν σχεδόν μηδενικός.
Τα παραπάνω πειράματα επανελήφθησαν πολλές φορές με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιστημονική αντικειμενικότητα, κι όταν πια ο Μπάξτερ βεβαιώθηκε για το γεγονός του φαινομένου, δημοσίευσε τ’ αποτελέσματα της μελέτης του. Φαίνεται πως ο δεσμός επικοινωνίας, που διαπίστωσε ο Μπάξτερ, υπάρχει ανάμεσα σε όλα τα είδη των ζωντανών όντων. Μια σειρά από τυχαία επεισόδια τον οδήγησαν σε καινούργιες διαπιστώσεις. Παρατήρησε πως όταν ο σκύλος του, ράτσας ντόπερμαν, περνούσε εμπρός από τα φυτά, εκείνα εκδήλωναν μια αντίδραση, που σε ανθρώπινα μέτρα μεταφράζεται σαν ανησυχία.
Θέλοντας να διαπιστώσει αν τα συναισθήματα του σκύλου μπορούσαν να μεταδοθούν από μεγάλη απόσταση στα φυτά, εγκατέστησε ένα δυνατό ξυπνητήρι πάνω από το στρώμα του ζώου. Το ζώο αντιδρούσε στον οξύ ήχο και έφευγε από το δωμάτιο. Σε λίγο δημιουργήθηκε ένα ψυχολογικό υποκατάστατο. Πέντε δευτερόλεπτα πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι ακουγόταν ένα ανεπαίσθητο “κλικ”, από τον μηχανισμό του. Ο σκύλος, μόλις το άκουγε, έτρεχε να φύγει, σίγουρος για το τι θ’ ακολουθούσε. Σ’ ένα μακρινό δωμάτιο τα φυτά αντιδρούσαν την ίδια στιγμή λες και αντιλαμβάνονταν την ανησυχία του ζώου.
Η απόσταση δεν παρουσιάζει κανένα εμπόδιο στην τηλεπαθητική αντίδραση των φυτών. Ένας φίλος εμπιστεύθηκε στον Μπάξτερ το φυτό του, φεύγοντας για ταξίδι. Ο Μπάξτερ το συνέδεσε αμέσως με τα μηχανήματά του. Παρατήρησε μια έντονη αντίδραση την στιγμή που ο κάτοχος του φυτού εκδήλωσε μια συναισθηματική ανησυχία, την στιγμή που το αεροπλάνο του προσγειωνόταν μίλια μακριά, στο αεροδρόμιο του Τσιντσιννάτι.
1 2
3  4
5  6
Ο Μπάξτερ, κατάλαβε πως τα φυτά συνδέονται με τον άνθρωπο που τα περιποιείται, κι άρχισε να καταμετρά τις αντιδράσεις τους με συντονισμένα χρονόμετρα. Παρατήρησε πως τα φυτά του εκδήλωναν ανησυχία κάθε φορά που ο ίδιος διάβαζε μια εκπληκτική είδηση στις εφημερίδες, που κρέμονταν έξω από το κατάστημα ενός εφημεριδοπώλη ή όταν κινδύνευε να χτυπηθεί από κάποιον απρόσεκτο αυτοκινητιστή. Αντίστοιχες αντιδράσεις χαράς κατέγραψαν τα μηχανήματα κάθε φορά που αποφάσιζε να γυρίσει στο εργαστήριο, αδιάφορα από την απόσταση που τον χώριζε από αυτό.
Τα επόμενα χρόνια προβληματίστηκε ακόμα περισσότερο εφόσον διαπίστωσε και πείστηκε σιγά σιγά πως τα φυτά εκδήλωναν ένα είδος αγάπης προς το πρόσωπό του. Εκδήλωναν ακόμα αποστροφή ή και φόβο για όποιον ήθελε να τους κάνει κακό. Χρησιμοποίησε τον βοηθό του Μπόμπ Χένσον, στον ρόλο του “κακού”, και παρατήρησε εκδηλώσεις αντιπάθειας, κάθε φορά που ο Μπόμπ τα πλησίαζε, έστω κι αν δεν τους προκαλούσε κάποιο κακό άμεσα.
Παρατήρησε, ακόμα, πως τα φυτά εκδήλωναν μεγαλύτερη ευαισθησία στον άνθρωπο παρά σε οποιαδήποτε άλλη ζωική μορφή. Είδε πως εκδήλωναν της συμπάθειά τους με την νέκρωση των ανθρώπινων κυττάρων. Αμέτρητες φορές, ο Μπάξτερ, έκοψε το δάχτυλό του μπροστά τους. Τα φυτά εκδήλωσαν αμέσως την συμπόνοια τους.
Πρόσφατα, ο Δρ. Ρόμπερτ Μίλλερ, καθηγητής της χημικής μηχανολογίας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Γεωργίας, στην Ατλάντα, πήρε μέρος σε μια σειρά πειραματικών επιδείξεων του Μπάξτερ, για το κοινό της πόλης αυτής. Και δήλωσε: “Ένας από τους θεατές πρόσφερε το φυτό του για “πειραματόζωο”. Ο Μπάξτερ το σύνδεσε αμέσως με τα ηλεκτρόδια του “ανιχνευτή” του, και όλοι είδαμε την εγγραφή, που, όπως μας εξήγησε, ανταποκρίνεται σ’ αυτήν του ανθρώπου, όταν αισθάνεται άνετα και ήρεμα.
Στην συνέχεια, πραγματοποιήθηκαν μια σειρά από πειράματα. Στο πρώτο, ο Μπάξτερ, ζήτησε από τον κάτοχο του φυτού, να του κόψει το δάχτυλό του μ’ ένα ξυράφι. Εκείνος δέχτηκε, και το φυτό βρισκόταν σε απόσταση δυο περίπου μέτρων. Δεν αντέδρασε έντονα την στιγμή που το ξυράφι χάραξε μια μικρή γραμμή στο δέρμα του κατόχου του, αλλά δεν συνέβη το ίδιο την επόμενη στιγμή, που ο Μπάξτερ έχυσε πάνω στην μικροσκοπική πληγή λίγο ιώδιο. Ο Μπάξτερ εξήγησε πως τα ζωντανά κύτταρα καταστρέφονται με το ιώδιο, και τα φυτά συλλαμβάνουν το μήνυμα του θανάτου τους”.
Στο πείραμα με τις γαρίδες η αντίδραση έπαυε να εκδηλώνεται όταν το ίδιο φυτό έπαιρνε πολλές φορές μέρος στην ίδια δοκιμασία. Ήταν σαν να συνήθιζε τον θάνατο των γαρίδων. Δεν συνέβη όμως το ίδιο και με τις ανταποκρίσεις τους στα διάφορα συμβάντα της ζωής των ανθρώπων. Αυτές δεν σταματούσαν, ακόμα κι αν το ίδιο φυτό χρησιμοποιήθηκε αμέτρητες φορές. Πάντα αντιδρούσε στα πάθη του κατόχου του με την ίδια ένταση.
Όταν ο Μπάξτερ έκανε τις πρώτες ανακαλύψεις του, σκέφτηκε αν τα φυτά θα παρουσίαζαν μια κάποια αντίδραση στον θάνατο του κατόχου τους. Το επάγγελμά του τον έκανε να ενδιαφέρεται για κάθε έγκλημα, κι έτσι σκέφτηκε μήπως τα φυτά θα μπορούσαν όχι μόνο να εκδηλώσουν την θλίψη τους για τον θάνατο του κατόχου, αλλά και την αντιπάθειά τους στο πρόσωπο του δολοφόνου. Βέβαια, ήξερε πολύ καλά πως κανένα δικαστήριο δεν θα αναγνώριζε ποτέ την αντίδραση ενός φυτού σαν πειστήριο για την ταυτότητα του δολοφόνου, αλλά είχε ελπίδες ν’ αποδείξει πως η σκέψη του ήταν σωστή, εφόσον είχε ήδη διαπιστώσει, ότι τα φυτά ήταν σε θέση ν’ αναγνωρίζουν τον “φονιά” ενός άλλου φυτού.
Έτσι οργάνωσε ένα πείραμα, που η περιγραφή του θυμίζει αστυνομικό μυθιστόρημα. Τοποθέτησε δύο διαφορετικά φυτά σ’ ένα δωμάτιο. Διάλεξε έξι εθελοντές και τους έδεσε τα μάτια. Όλοι τους τράβηξαν ένα διπλωμένο χαρτί από ένα καπέλο σαν κλήρο, και μπήκαν στο δωμάτιο με τα φυτά. Ο ένας από τους κλήρους καθόριζε τον δολοφόνο. Αυτός έπρεπε να ξεριζώσει το ένα από τα φυτά, να το πετάξει στο έδαφος και να το ποδοπατήσει.
Όταν οι εθελοντές μπήκαν στο δωμάτιο, έβγαλαν τους κεφαλόδεσμους και διάβασαν του κλήρους. Οι πέντε βγήκαν έξω και ο έκτος ξερίζωσε και ποδοπάτησε το φυτό. Στην συνέχεια, βγήκε και συνάντησε τους άλλους. Ο Μπάξτερ βρισκόταν στο μεταξύ σ’ ένα άλλο δωμάτιο, και αγνοούσε ποιος ήταν ο “δολοφόνος”. Ξαναγύρισε στο δωμάτιο με τα φυτά, και συνέδεσε το γερό με τα μηχανήματά του. Αυτό έπρεπε ν’ αποκαλύψει τον εγκληματία. Έφερε τους έξι εθελοντές, τον έναν μετά τον άλλον, εμπρός στο φυτό. Όταν ο “δολοφόνος” έφτασε εμπρός στο φυτό, η βελόνα του μηχανήματος αναπήδησε. Με ποιο τρόπο όμως το φυτό αναγνώρισε τον άνθρωπο που κατέστρεψε το άλλο φυτό;
Πραγματοποίησε ένα άλλο πείραμα. Ζήτησε από έναν εθελοντή να ξεριζώσει ένα από τα τρία λαχανικά που τοποθέτησε στην σειρά και τα συνέδεσε με τα μηχανήματά του. Στην συνέχεια, ο εθελοντής πέταξε το ξεριζωμένο λαχανικό σε ζεματιστό νερό. Το παράξενο όμως ήταν πως, πριν καν ο εθελοντής αγγίξει το λαχανικό, η καταγραφή στο μηχάνημα έδειξε πλήρη αδράνεια, σαν το φυτό να… λιποθύμησε. Ήξερε από πριν τι θα του συμβεί! Ακόμα, ο Μπάξτερ, διαπίστωσε πως τα φυτά συντονίζονται με ορισμένα άτομα και τα προτιμούν από άλλα. Σε μια αίθουσα γεμάτη παρατηρητές, είδε κατάπληκτος πως το φυτό εξέπεμπε ένα σήμα, παράλληλο με τον χτύπο της καρδιάς ενός από τους παρατηρητές. Τώρα, ο λόγος που έκανε το φυτό να συντονιστεί με το συγκεκριμένο άτομο, παραμένει μυστήριο.
Πειραματίστηκε με τριάντα διαφορετικά είδη φυτών, και παρατήρησε πως όλα διέθεταν τις ίδιες ικανότητες αντίληψης. Ακόμα, μαγειρεμένα ή σάπια χορταρικά και φρούτα εκπέμπουν ασθενικά σήματα, που δεν τα εμποδίζει κανένα γνωστό μέσο ηλεκτρομαγνητικής μόνωσης. Σύμφωνα με τα λόγια του Μπάξτερ: “Φαίνεται πως υπάρχει μια άλλη διάσταση, επιστημονικά ανεξήγητη, όπου οι πληροφορίες μεταδίδονται από το ένα σημείο στο άλλο, χωρίς να ξοδεύουν χρόνο για την μετάβασή τους”.
Αν λοιπόν τα φυτά διαθέτουν αντίληψη και αισθήματα, ο άνθρωπος ενεργεί σαν φονιάς, τρώγοντάς τα; ..και τι συμβαίνει όταν κόβει το γρασίδι ή όταν κλαδεύει τα δέντρα; Ο Μπάξτερ οργάνωσε μια σειρά από πειράματα για να μελετήσει τις αντιδράσεις των φυτών στις συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Τα φυτά δεν έδειξαν δυσαρέσκεια από το κόψιμο της χλόης ή από το κλάδεμα μιας τομάτας για κατανάλωση. Ο Μπάξτερ πιστεύει πως η αφαίρεση αυτή έχει την συγκατάθεση του φυτού, εφόσον το τελευταίο θεωρεί τον μερικό ακρωτηριασμό απαραίτητο για την ανάπτυξή του. Δεν αποκλείεται να γνωρίζουν κατά κάποιον τρόπο τον προορισμό τους και αισθάνονται ικανοποίηση όταν τον εκπληρώνουν. “Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο θάνατος έρχεται σαν το φυσικό αποτέλεσμα μιας εξελικτικής διαδικασίας, και τα φυτά έχουν συνείδηση του γεγονότος”,λέει ο Μπάξτερ.
10  11
9  7
Θεωρεί το σύνολο των πειραματισμών του σαν παρατηρήσεις και μέχρι τώρα έχει δημοσιεύσει μόνο το πείραμα με τις γαρίδες. Προχωρεί με την συνείδηση πως τα πειράματά του δεν αποδεικνύουν για την ώρα τίποτα το συγκεκριμένο, κι ωστόσο τα συνεχίζει παρά την κριτική ορισμένων επιστημόνων. Δεν είναι λίγοι αυτοί ( ναι οι γνωστοί! ) που απορρίπτουν τα αποτελέσματα των πειραμάτων του, ότι κάθε μορφή ζωής σε κυτταρικό επίπεδο διαθέτει ένα είδος πρωτογενούς αντίληψης.
Η πρωτογενής αντίληψη είναι, για την ώρα, ένα ακαθόριστο σύστημα αισθήσεων. Υπάρχουν ενδείξεις πως χαρακτηρίζει κάθε μορφή κυτταρικής ζωής, και με τρόπο που ξεπερνά τους φυσικούς νόμους με τον τρόπο που τους αντιλαμβανόμαστε, με τις περιορισμένες αντιλήψεις μας. Ίσως ακόμα, αυτή καθεαυτή η ζωή να βρίσκεται πέρα από τα κυτταρικά επίπεδα, στην ανόργανη ύλη των μετάλλων, των ορυκτών και του τριπλά αποσταγμένου νερού.
Ένα μεγάλο μέρος της κριτικής που διατυπώθηκε, ξεκινά από το γεγονός πως ο Μπάξτερ δεν διαθέτει κανένα πανεπιστημιακό δίπλωμα (!) και αυτό ακριβώς κάνει αξιόλογες τις έρευνες του, γιατί υπάρχουν κι άνθρωποι που χρησιμοποιούν το μυαλό τους χωρίς να ανήκουν σε κλειστές κλίκες “Μυστικών Εταιριών”. Ωστόσο, είναι περισσότεροι από 15.000 οι άνθρωποι με πανεπιστημιακά διπλώματα που ζήτησαν πληροφορίες για τις εργασίες του, και περισσότερα από 50 πανεπιστημιακά εργαστήρια επαναλαμβάνουν μέχρι σήμερα τα πειράματά του.
Ο Δρ. Αριστείδης Έσσερ, ένας γιατρός ολλανδικής καταγωγής, που εργάζεται στο τμήμα ερευνών του Νοσοκομείου Ρόκλαντ Σταίητ, στο Όραντζμποργκ, της Νέας Υόρκης, βρέθηκε από την αρχή ανάμεσα στους επιστήμονες που υποστήριξαν τις εργασίες του Μπάξτερ. Στα 1968, επανέλαβε ένα μέρος από τα πειράματά του, και κατέληξε στα ίδια συμπεράσματα.
Στην συνέχεια, δήλωσε στον ανταποκριτή του περιοδικού Psychic, Τζων Γουάτι: “Επιβεβαίωσα τις παρατηρήσεις του Μπάξτερ”. Όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν μπορούσε να δώσει στα φαινόμενα μια διαφορετική εξήγηση, η απάντησή του ήταν κατηγορηματική: “Όχι!”. Δεν κατάφερε ακόμα να πραγματοποιήσει πιο περίπλοκα πειράματα, αλλά ελπίζει πως κάποια μέρα κάποιος άλλος θα το κάνει. “Η ζωή των φυτών, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση”,κατέληξε.
Ο Δον Χουάν Μάτουςστην εκπαίδευση του Καστανέντα μιλάει για δέντρα πολεμιστές και όταν η ομάδα των μάγων, ετοιμαζόταν για το “άλμα στην άβυσσο” τα δέντρα πήγαν μαζί τους και έκαναν κι αυτά από πριν τις κατάλληλες προετοιμασίες.

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Βιο-έντομα Morgellons και Γενετικοί Δείκτες


Η κρυμμένη ιστοσελίδα NIH καταχωρεί το Χρωμόσωμα 1q42 ως υπεύθυνο για την αρρώστια των Morgellons !!!!! (duplication/trisomy of 1q42 11 q42 12). Αυτό το κάνει το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ !!!!! Η ιστοσελίδα δεν είναι πλέον διαθέσιμη, Ο Γελαστούλης είναι έκπληκτοςακόμη και τα cached copies εξαφανίσθηκαν από το Ιντερνέτ ! Ο Γελαστούλης είναι μπερδεμένος
Τι μας τσαμπουνάγανε τόσα χρόνια οι γιατροί κυρίως στις ΗΠΑ ? Την έκφραση (Παραισθησιακή Παρασίτωση tres sick, πολύ μα πολύ sic !!!). Δεν πάνε να κάνουνε κανένα κρύο ντους λέω εγώ. Εδώ δεν μπορώ να εκφραστώ όπως αρμόζει για αυτές τις Επιστημονικές Οργανικές Πυλάρες. Καταλαβαίνετε φαντάζομαι, όσοι έχετε διαβάσει τα άρθρα τηςwww.miastala.com για τις Ο.Π.
Υπάρχουν έξι γνωστοί γενετικοί δείκτες για τα θύματα των Morgellons, οι οποίοι είναι δυσανάλογοι με τις γνωστές στατιστικές. Η ένταση των συμπτωμάτων έχει σχέση με τον αριθμό των δεικτών που έχει κάποιος ασθενής.
1.Παράγοντας RH ρέζους αρνητικό, στο αίμα της γενετικής κληρονομιάς.
2.Βόρεια Ευρωπαϊκή καταγωγή, ή καταγωγή από τους Βάσκους. Οι Βάσκοι έχουν Κελτική καταγωγή που ω του θαύματος είναι το μεγαλύτερο πληθυσμιακό ποσοστό στον πλανήτη με RH Αρνητικό.
3.Το γενετικό γκρούπ Haplogroup της U5 Ursula, το U5 είναι το αρχαιότερο DNA στην Ευρώπη (50.000 με 65.000 χρόνια).
4.Ένα επιπλέον γονίδιο (duplication/trisomy of 1q42 11 q42 12).
5. Μπλε, πράσινα η καστανά μάτια.
6.Παρουσία άλλων γενετικών ανωμαλιών.
Δηλ. μεταλλάσουν ήδη, σε κάτι άλλο, τους πλέον έξυπνους ανθρώπους της γης.
Οι κόκκινες, μπλε και διαφανείς ίνες των Morgellons υπάρχουν στον καθένα μας. Πρόκειται για τα βασικά υλικά που ειδικεύονται στους μηχανισμούς μεταλλάξεως του DNA και του RNA ! Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι με τις ίνες–έντομα είναι αυτοί που έχουν στοχευθεί με ένα άλλο παράγοντα των Morgellons, αυτόν του επί πλέον εφιάλτη της μεταλλαγμένης γενετικής των εντόμων των οποίων δρουν ως φορείς (οι άνθρωποι).
Μετά από τόσα άρθρα στην www.miastala.com αν τα διαβάζετε με προσοχή και χωρίς να σας επηρεάζει, το γνωστό τέρας με τα 5000 κεφάλια, το ασήμαντο εγώ,  θα ξέρετε ότι ο τρόπος που τα περνάνε στον πληθυσμό είναι ΤΟ ΨΕΚΑΣΜΑ από τα Στρατοσφαιρικά Αθόρυβα Boeing, που η NASA πριν τρία χρόνια παραδέχθηκε επίσημα την ύπαρξη τους !Ο Γελαστούλης είναι έκπληκτος
Αν σκεφτείτε με το μυαλό σας, εύχομαι και ελπίζω, θα καταλάβετε τι παίζετε στην πλάτη μας. Τότε ας πάψετε να ασχολείστε με τους πολιτικούς και τις εμφυτευμένες ιδέες σας του κάθε –ισμού.
Αντιλαμβάνεστε την έκταση και τις επιπτώσεις του θέματος? ΜΑΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΝ ΣΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.
Θα εκπλαγείτε και σε λίγο “θα πέσετε από τα σύννεφα”- που τόσο αρέσκεστε να συχνάζετε, όταν αντιληφθείτε πως κάποιοι (ΠΟΙΟΙΟ Γελαστούλης κλείνει το μάτιΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ, τι άλλο; Μόνο ο Μέγας ΚθούλουΕξωγήινος ξέρει και οι υποτελείς του.
O επιστήμονας της εταιρίας παραγωγής εμβολίων MerckDrMaurice Hilleman παραδέχεται την παρουσία των ιών SV40, AIDS και καρκίνου σε εμβόλια. Ένας από τους πιο καταξιωμένους επιστήμονες στην ιστορία της βιομηχανίας εμβολίων–ένας επιστήμονας της Merck–παραδέχεται ανοικτά σε ηχογραφημένη συνομιλία ότι Αμερικανοί έχουν εμβολιαστεί με εμβόλια που έχουν μολυνθεί με ιούς της λευχαιμίας και καρκίνου. Αντιδρώντας στα λόγια του, οι συνάδελφοί του (των οποίων τα λόγια έχουν επίσης καταγραφεί) ξεσπούν σε γέλια και φαίνεται να θεωρούν το θέμα ότι είναι ξεκαρδιστικό.
Μετά, αναφέρουν ότι επειδή αυτά τα εμβόλια δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά στη Ρωσία, θα βοηθούσαν τις Ηνωμ. Πολιτείες να κερδίσει Ολυμπιακά μετάλλια γιατί οι Ρώσοι αθλητές θα ήταν «φορτωμένοι με όγκους.» (άρα γνώριζαν και εκείνοι ότι τα εμβόλια μπορούσαν να προκαλέσουν καρκίνο σε ανθρώπους).Ο Γελαστούλης είναι μπερδεμένος
Δεν πρόκειται για κάποιο συνωμοσιολογικό σενάριο–αυτά είναι τα λόγια ενός κορυφαίου επιστήμονα της Merck που πιθανόν δεν είχε ιδέα ότι η καταγραφή των όσων ανέφερε θα ήταν διαθέσιμη ανοικτά στο διαδίκτυο (το οποίο δεν υπήρχε καν όταν έγινε η καταγραφή). Πιθανόν να πίστευε ότι αυτό θα έμενε μυστικό για πάντα. Όταν ρωτήθηκε γιατί αυτό το γεγονός δεν έφθασε ποτέ στα ΜΜΕ, απάντησε «προφανώς, δεν τα αποκαλύπτεις αυτά, πρόκειται για ένα επιστημονικό θέμα μέσα στην επιστημονική κοινότητα».
Τι να κάνεις; διάβασε…  πάτα τους συνδέσμους, μάθε και δράσε !
Δρουν στο ανθρώπινο σώμα ειδικά σε αυτό που έχει πεσμένο ή κατεστραμμένο ανοσοποιητικό. Η πλειοψηφία έχει κατεστραμμένο ανοσοποιητικό από τις τροφές καταστροφής που βάζει στο σώμα της, και μετά τρέχει στους γιατρούς και στα χάπια για να αποτελειώσει την καταστροφή. Κάθε καλός και συνεπής γιατρός θα φροντίσει να φτιάξει- αλλάξει την διατροφή του ασθενούς, να ανεβάσει το ανοσοποιητικό, χωρίς να τον στομώσει στα φάρμακα.
Ευτυχώς υπάρχουν πολλοί καλοί γιατροί με συνείδηση, που προσανατολίζονται σε μια ολιστική αντιμετώπιση των ασθενών που τους εμπιστεύονται και δεν είναι υποχείρια των φαρμακευτικών εταιριών. Φροντίστε να ανακαλύψετε έναν τέτοιο γιατρό και ρωτήστε τον για τα στοιχεία του άρθρου, θα εκπλαγείτε με αυτά που θα σας πει. Δεν είναι τυχαίο που θεωρούν και προβάλουν με τέτοιο μένος ως βασική τροφή το κρέας και τα παράγωγα του γάλα και τυριά. Διάβασε γιατί εδώ.
Πως βοηθάει μια γεννήτρια οργόνης στην αποτοξίνωση ?
  • Το zapper που σας συνιστώ έχει ενσωματωμένο οργονίτη. Χρησιμοποιώντας μια γεννήτρια οργόνης δίπλα στο σώμα έχει το αποτέλεσμα μιας θεραπείας βελονισμού. Ένας ευαίσθητος στις ενέργειες θα δει την αύρα αμέσως να λάμπει και να μεγαλώνει, και τα άνισα σκοτεινά σημεία της αύρας να αρχίζουν να λάμπουν σύντομα. Το οποίο δείχνει ότι η ενέργεια της οργόνης έχει ένα ισορροπητικό αποτέλεσμα, ακόμη και ευφυΐα. Τα παράσιτα και τα τοξικά υλικά βασίζονται στην νεκρήοργόνη για να κάνουν την δουλειά τους, και μια γεννήτρια οργόνης εύκολα τα εξουδετερώνει.
Το zapper που αναφέρω έχει και ένα πηνίο Mobius το οποίο ενεργοποιεί την θεραπευτική ενέργεια του οργανισμού που βρίσκεται σε λανθάνουσα μορφή. Επίσης ένα ισχυρό μαγνήτη σπανίων γαιών που συγκεντρώνει και εστιάζει την παραγόμενη οργόνη στο σώμα. Επίσης χάρις σε αυτό σκοτώνει τα θωρακισμένα παράσιτα όπως στην αρρώστια του Lyme και την Ινομυαλγία, την Τριχίνωση και τον Ερυθηματώδη λύκο.
Η ανακάλυψη ξένου DNA στο δημοσιευμένο ανθρώπινο γονιδίωμα προκαλεί σημαντικές ερωτήσεις το πώς θα αντιμετωπιστούν οι «εικονικές μολύνσεις». Νωρίτερα φέτος οι Μοριακοί Βιολόγοι ανακοίνωσαν ότι το 20% του μη ανθρώπινου DNA είναι μολυσμένο με ανθρώπινο, προφανώς εξ αιτίας των ερευνητών.
Τώρα το ίδιο το ανθρώπινο DNA έχει μολυνθεί !
Ο Bill Langdon στο Πανεπιστήμιο College London και ο Matthew Arno στο Kings College London
λένε ότι βρήκαν ακολουθίες από βακτήρια Μυκοπλάσματος
στην βάση δεδομένων του ανθρώπινου γονιδιώματος.
Αυτό όμως τραβάει μακριά. διάβασε
Το μυκόπλασμα δρα μπαίνοντας στα κύτταρα του σώματος. Αυτό εξαρτάται από το DNA σας. Μπορεί να αναπτύξετε νευρολογικές ασθένειες εάν καταστρέφει κύτταρα στον εγκέφαλό σας, ή κολίτιδα του Crohn, εάν εισβάλει και καταστρέφει κύτταρα στην κοιλιά σας.
Αφού μπει στο κύτταρο, μπορεί να μην κάνει τίποτα για 10, 20 ή 30 χρόνια, αλλά ένα τραύμα ή ένα εμβόλιο μπορεί να το ενεργοποιήσει. Επειδή το παθογενές μυκόπλασμα είναι μόνον το DNA του μεταλλαγμένου βακτηριδίου, δεν διαθέτει όργανα για να επεξεργαστεί τις τροφές του. διάβασε την συνέχεια
Σας τα είπα, και αμαρτία ουκ έχω, άντε και καλή ΜΗ αντάμωση στο μέλλον που είναι ήδη εδώ.
zz5
Ζούμε λοιπόν σε ένα μοντέρνο κόσμο και θα περιμέναμε να έχουμε αισθητή βελτίωση της υγείας μας, τόσο στο βίωμα του καθενός, όσο και βελτίωση καθρεφτιζόμενη στις στατιστικές του πληθυσμού. Αυτό όμως, παρ όλες τις έρευνες και τεχνολογικές επιτεύξεις, περιέργως δεν συμβαίνει. Ποτέ για παράδειγμα ο καρκίνος δεν ήταν τόσο εξαπλωμένος, αγγίζοντας μάλιστα τώρα τους ανθρώπους σε νεότερη ηλικία, ενώ τα ποσοστά θεραπείας παραμένουν απελπιστικά ισχνά, παρόλα τα δισεκατομμύρια που αναλώνονται στην έρευνα. Το ίδιο μπορεί να λεχθεί για τις καρδιακές παθήσεις, τις αυτο-άνοσες ασθένειες, τις ασθένειες των βασικών οργάνων, όπως το ήπαρ, πάγκρεας, πνεύμονες, κτλ.
Ακόμη και για απλούστερες ασθένειες όπως η γρίπη, οι ελαφρές δερματικές παθήσεις, οι αλλεργίες. Οι μικροοργανισμοί (μύκητες, βακτηρίδια, ιοί) κατηγορούνται σαν υπεύθυνοι και μόνο τα συμπτώματα υποχωρούν συχνά με τα φάρμακα. Παρόμοια αδυναμία αντιμετώπισης με τις ψυχικές ασθένειες, όπως η σχιζοφρένεια και ο αυτισμός. Αλλά και για τις πιο ήπιες ψυχολογικές διαταραχές μας, η ψυχανάλυση έδειξε πολύ περιορισμένη αποτελεσματικότητα.
Στρατιωτικά έγγραφα αποκαλύπτουν ότι οι τωρινές τακτικές και στρατηγικές δεν σκοπεύουν στην άμεση εξόντωση του πληθυσμού. Οι χρόνια άρρωστοι άνθρωποι είναι πιο χρήσιμοι από τους νεκρούς, χρειάζονται ακριβά φάρμακα και είναι καλοί σκλάβοι του κράτους. Τα ίδια έγγραφα αποκαλύπτουν ότι οέλεγχος του καιρού είναι μέρος των σύγχρονων όπλων, όπως οι σεισμοί και άλλες «φυσικές» καταστροφές, βλέπε τσουνάμια.
Ο συμβατικός πόλεμος καταστρέφει τις υποδομές. Τα τωρινά γεράκια συχνά δεν θέλουν να καταστρέψουν τις υποδομές, γιατί ένα μεγάλο μέρος είναι ιδιοκτησία τους (πολυεθνικές). Μάθαμε ότι ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν συνέχεια του πρώτου. Τώρα φαίνεται ότι ο τρίτος είναι συνέχεια των προηγουμένων.
Είναι άλλο ένα σχέδιο για την παγκόσμια τάξη και την παγκόσμια ευγονική ,αλλά χρησιμοποιεί πιο αποτελεσματικές μεθόδους. Ο πόλεμος και το πρόγραμμα ευγονικής εφαρμόζονται με κρυφές μεθόδους αυτήν τη φορά. Οι Ναζί δεν είναι πίσω από τον 3ο πόλεμο. Είναι οι χρηματοδότες τους.
Αυτοί χρησιμοποιούν τους καπιταλιστές, κομμουνιστές, φασίστες, φανατικούς θρησκόληπτους και αναρχικούς, όταν εξυπηρετεί τις ανάγκες τους. Μην ξεγελιέστε από τις ταμπέλες, επίσης ελέγχουν το Βατικανό. Οι ταμπέλες όπως Ναζί είναι προπέτασμα καπνού για τις δραστηριότητές τους.
Μερικοί πιστεύουν ότι τα προγράμματα του ψεκάσματος (Cloverleaf κλπ) σχετίζονται άμεσα με μία εργασία του διαβόητου μακαρίτη Dr. Edward Teller, που πρότεινε το ψέκασμα ως μέσο του παγκόσμιου κλιματικού ελέγχου. Ο Dr Teller, γνωστός σε όλον τον κόσμο ως ο «πατέρας της υδρογονικής βόμβας», όντως την έγραψε και είναι διαθέσιμη στο ιντερνέτ ως αρχείο PDF στη διεύθυνση:http://www.rense.com/general18/scatteringEdTellerwithnotes.pdf
ΣτοOrgonOdrome  αναφερόμαστε σε αυτή την Ενέργεια που ο Reich την ονομάζει Οργόνη. Εσείς μπορείτε να αγοράσετε οργονίτες, να μάθετε πρότυπες πληροφορίες για την Οργόνη, να μάθετε πώς φοριούνται, πως χρησιμοποιούνται, τι αποτελέσματα να περιμένετε από την χρήση τους, τι να κάνετε και τι να μην κάνετε σχετικά με τους οργονίτες. …και φυσικά χωρίς λεπτό, να ξεχνάμε το σταθερό δεδομένο «Κάνε Ό,τι Θέλεις».
  • «Ο καλύτερος οργονίτης είναι αυτός που φτιάχνεις μόνος σου, αλλά η εμπειρία δείχνει πως ο καλύτερος οργονίτης είναι ο λειτουργικός οργονίτης   …και μόνο κάποιος που ξέρει πως λειτουργεί κάτι, ξέρει και πως να το φτιάξει!» Ion Maggos
Ο Dr Wilhelm Reich, ξανά-δώρισε τον αιθέρα στους ανθρώπους και οι θεοί των τιμώρησαν, γιατί δεν πρέπει κατώτερα όντα να γνωρίζουν, πόσο μάλλον να χρησιμοποιούν την τεχνολογία των θεών. Αλλά ο Reich, δεν ανακάλυψε ή εφεύρε τίποτε νέο ή ρηξικέλευθο, απλά έφερε στο προσκήνιο, κάτι απαγορευμένο, τον ΑΙΘΕΡΑ και μάλιστα είχε το θράσος αν του δώσει και νέο όνομα, το είπε Οργόνη. Ο Γελαστούλης είναι έκπληκτος
  • “Η ανακάλυψη της οργόνης έγινε μέσω της συνεπούς και λεπτομερούς μελέτης των ενεργειακών λειτουργιών, πρώτα στον ψυχικό τομέα και αργότερα στον τομέα των βιολογικών λειτουργιών. Δεν υπάρχει αμφιβολία για την ύπαρξη μιας ενέργειας που κατέχει μια εξαιρετικά υψηλή βιολογική δραστηριότητα. Μένει μόνο να ανακαλυφθεί ποιά είναι η φύση της και πως μπορεί να μετρηθεί.” Wilhelm Reich
Ο Αιθέρας ως υπαρκτό στοιχείο στο σύμπαν, έχει γίνει αντιληπτός από αρχαιοτάτων χρόνων και από πολλούς διαφορετικούς φιλοσοφικούς ανθρώπους. Τις δεκαετίες του 1930 – 1940, ο δρ. Βίλχελμ Ράιχ εντόπισε και μέτρησε την αιθερική ενέργεια (ενέργεια της ζωής, τσι, πράνα), την οποία ονόμασε ‘οργόνη’.
Οι επιστήμονες που υποστηρίζουν την θεωρία του Αιθέρα έχουν αποδειχθεί τις εξής αξιωματικές ιδιότητες του, σύμφωνα με τα ως τώρα δεδομένα.
Ο κρετίνος Αϊνστάιν καθοδηγούμενος από Εβραϊκή ομάδα η οποία δούλευε μέσω του Index, μάζεψε την Γεωμετρία του Georg Friendrich Riemann και τους μετασχηματισμούς του Hendrik Antoon Lorentz, 1853-1928 (αυτοί οι επιστήμονες δεν είχαν τότε επαφή μεταξύ τους) έτσι δημιούργησαν το τερατούργημα της Θεωρίας Της Σχετικότητας, για «να εξελίξουν» την Θεωρητική Φυσική, στο σημερινό της αδιέξοδο, ρίχνοντας στα Τάρταρα, τις διακόσες εξισώσεις του Maxwell μέσω του οργάνου τους Oliver Heaviside και φυσικά τον Tesla. :roll: Έτσι καταντήσαμε να καίμε απολιθωμένα καύσιμα, σερνόμενοι στα μαύρα φίδια της ασφάλτου, αντί να έχουμε συσκευές παραγωγής Ελεύθερης Ενέργειας από το Ενεργό Κενό και ταξίδια με stargates, όπως όλες οι φυλές του Γαλαξία.
malet_miastala
Τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι η τέλεια τροφή της φύσης αλλά, μόνο αν είστε μοσχάρι. Πίνετε γάλα? Απ ότι φαίνεται σχεδόν όλος ο κόσμος πίνει. Στο κάτω-κάτω, όλοι γνωρίζουν ότι, θα πρέπει να πίνουν γάλα για είναι υγιείς, να παίρνουν ασβέστιο, έτσι δεν είναι? Χμ !  Όχι απαραίτητα…
Αν ακούγεται συγκλονιστικό,είναι επειδή πολύ λίγοι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να πουν την αλήθεια για τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Στην πραγματικότητα, επικρίνοντας το γάλα, ειδικά στην Αμερική είναι σαν να επιτίθεσαι στη μητρότητα, τη μηλόπιτα, ή το μπέιζμπολ. Με βάση την έρευνα και την ιατρική εμπειρία των , Dr. Peter Dingle , Dr Mark Hyman και Dr. Kevin Woodford ,η Gabriela Segura, τα στοιχεία για τις παρενέργειες στην ανθρώπινη υγεία από την κατανάλωση γαλακτοκομικών, είναι συγκλονιστικά…
Από δηλητήριο, απαραίτητο στοιχείο για την υγεία και την ομορφιά των δοντιών!!!! Παρόλο που τα φθοριούχα είναι γνωστά τοξι­κά δηλητήρια, ωστόσο επιτρέπεται να υπάρχουν στα τρόφιμα, στο νερό και σε άλλα προϊόντα καθημερινής χρήσης, με το επιχείρημα πως προστατεύουν από τη τερηδόνα των δοντιών. Όμως, την ίδια προστασία από την τερηδόνα μπορούν να προσφέρουν και όλα τα άλλα βαριά μέταλλα όπως ο άργυρος, ο μόλυβδος και το αρσενικό, ακόμα και το ουράνιο. Γιατί το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε ειδικά στο φθόριο και στα φθοριούχα;
Όταν το φθόριο εισέλθει στον οργανισμό από την πεπτική οδό, ένα ποσοστό του – μέχρι και 93%- απορροφάται στο έντερο και μπαίνει στην κυκλοφορία του αίματος, με αποτέλεσμα να φθάνει σε όλα τα κύτταρα, όργανα και ιστούς του ανθρώπινου σώματος. Αν και τελικά ένα ποσοστό του -κοντά στο 50%-θα αποβληθεί από τα νεφρά, το υπόλοιπο ο οργανισμός το εναποθέτει και το συσσωρεύει εκλεκτικά σε κάποιους ιστούς, κυρίως στα δόντια και στα κόκαλα, στην προσπάθεια του να το απομακρύνει από τα πιο ευαίσθητα όργανα.
Χάρη στην θεωρία της Διττότητας (Doubling theory) είναι τώρα πια δυνατόν να καταλάβουμε την πρωταρχική σημασία της ελληνικής γλώσσας και του αλφαβήτου της που κωδικοποιούν στην εντέλεια τις αυστηρά επιστημονικές έννοιες αυτής της θεωρίας. Αυτό σημαίνει επίσης ότι πολύ πριν από όλους τους άλλους, ο πολιτισμός αυτός έφερε στους ανθρώπους μια ουσιώδη αρχή της ζωής, που βασίζεται στην χρησιμοποίηση των πληροφοριών από το παρελθόν και το μέλλον στο παρόν.
ΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ; Τι είναι η ψυχή; Ένας κυματοκρύσταλλος; Μια φυλακή για ό,τι πιο σημαντικό έχουμε αλλά δεν επικοινωνούμε μαζί του; Δεν υπάρχει καν και είναι μία ενεργειακή ταυτότητα; Σίγουρα ενδιαφέρει πολλούς, ως πηγή ενεργειακής τροφής μέσα στην τερατώδη αλυσίδα διατροφής που ονομάζουμε «Δημιουργία».
  • «Αεί ο Θεός γεωμετρεί»; Ποιος; Ο θεός της Δημιουργίας; Ουσιαστικά πρόκειται για καλλιέργεια, ένα τεράστιο φυτώριο ψυχών. Τα επάλληλα βαθμωτά πεδία δημιουργούν μια γεωμετρική φυλακή υψίστης ασφαλείας πολλαπλών επιπέδων. Οι διαφορετικές ταχύτητες του χρόνου σε κάθε διάσταση κάνουν εύκολη τη διατήρηση της φυλακής για τις οντότητες που ελέγχουν το κοπάδι της ανθρωποκαλλιέργειας.
…ρίχνει μια σοβαρή ματιά στο πως η Νευρογεννετική Συνείδηση πληροφορεί την ευαισθητοποίηση, την γνώση τον συμβολισμό και την κουλτούρα. Η σύγκριση του των αρχαίων κοσμικών μύθων του φιδιού με την γενετική κατάσταση κάθε ζώντος κυττάρου αποκαλύπτει τον Βιομοριακό μάγο πίσω από την κουρτίνα της καθημερινής ζωής. Η ανθρωπολογική του μελέτη, η εμπειρία του με την ayahuasca* , και επιστημονική σπέκουλα υφαίνουν μια ιστορία σαμάνων που κατεβάζουν την συνείδηση τους μέχρι κάτω στο μοριακό επίπεδο με εξεζητημένα Νευροδιαβιβαστικά φίλτρα** για να προσλάβουν τις πληροφορίες που περιέχονται στο συνεκτικό ορατό φως που εκπέμπεται από το DNA.
Το ανθρώπινο DNA είναι ένα βιολογικό ιντερνέτ και ανώτερο από πολλές πλευρές από το τεχνητό. Η τελευταία Ρωσική επιστημονική έρευνα, σχετικά με το ανθρώπινο DNA, εξηγεί άμεσα η έμμεσα φαινόμενα όπως η μαντική ικανότητα, η διαίσθηση, η εξ αποστάσεως θεραπεία, η αυτό-θεραπεία, οι ασυνήθιστες αύρες γύρω από ανθρώπους, η επήρεια του μυαλού στον καιρό και πολύ περισσότερα.